Ποια είναι τα “7 θανάσιμα αμαρτήματα”;
Οκνηρία:
Η φυγοπονία, η τεμπελιά.
Αλαζονεία:
Το να θεωρεί κάποιος τον εαυτό του ανώτερο των άλλων.
Λαιμαργία:
Όταν ένας άνθρωπος τρώει πολύ, ασταμάτητα και γρήγορα.
Λαγνεία:
Όταν κάποιος δεν ελέγχει τις σεξουαλικές του επιθυμίες.
Απληστία:
Πλεονεξία, το να θέλει κάποιος όλο και περισσότερα.
Οργή:
Θυμός, μνησικακία
Ζηλοφθονία:
Όταν κάποιος ενοχλείται με την επιτυχία των άλλων.
Αυτά είναι τα
“7 θανάσιμα αμαρτήματα”, τα οποία θεωρούνται από την Καθολική Εκκλησία ως τα
σοβαρότερα αμαρτήματα που μπορούν διαπράξουν οι άνθρωποι. Την ταξινόμησή τους –
κατά σειρά σοβαρότητας – έκανε ο Πάπας Γρηγόριος Α΄ στην
εργασία του Magna Moralia κατά τη διάρκεια της θητείας του
(590-604 μ.Χ.).
Γιατί θεωρούνται
θανάσιμα;
Τα αμαρτήματα αυτά
χαρακτηρίζονται “θανάσιμα” γιατί, σύμφωνα με την εκκλησία, μπορούν να στερήσουν
τη θεία χάρη και να οδηγήσουν στην αιώνια καταδίκη της ψυχής του ανθρώπου,
εκτός αν συγχωρεθούν με την εξομολόγηση.
Κατά την παράδοση, κάθε
αμάρτημα εκπροσωπείται και από έναν δαίμονα.
