Πολλοί γνωρίζουν το «Τρίγωνο των Βερμούδων» αλλά πόσοι γνωρίζουν ότι ανάλογο «Τρίγωνο του Διαβόλου», όπως το έχουν χαρακτηρίσει οι Τούρκοι, («Seytan Üçgeni»), υπάρχει και στο Αιγαίο και μάλιστα σε μια πολύ γνωστή περιοχή που έχει ιστορία τεσσάρων περίπου χιλιετιών στις θαλάσσιες συγκοινωνίες και στην πειρατεία.
Το «Τρίγωνο» αυτό βρίσκεται σε μια πολύ ευαίσθητη περιοχή, ανάμεσα στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην περιοχή που περικλείετε από τον Τσεσμέ, το κόλπο του Σιγατζίκ στις μικρασιατικές ακτές και στην θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Χίου, όπως υποστηρίζει ο τουρκικός τύπος. Στην περιοχή αυτή λοιπόν κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά ναυάγια από αρχαιότατων χρόνων και κατά την βυζαντινή εποχή, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής είτε Έλληνες, είτε στη συνέχεια Τούρκοι, να την ονομάσουν τους περασμένους αιώνες σαν «Τρίγωνο του Διάβολου».
Τόσο μάλιστα είχε διαδοθεί η φήμη πως η περιοχή είναι καταραμένη και ότι έχει κάποιες μυστικές τρύπες που ρουφάνε κάθε πλεούμενο που είχε θορυβήσει ακόμα και τους σουλτάνους της Κωνσταντινούπολης. Έτσι στη Οθωμανική εποχή η περιοχή αυτή ήταν το «κόκκινο πανί» για τους ναυτικούς και την απέφευγαν συστηματικά έχοντας το προηγούμενο των αλλεπάλληλων ναυαγίων.
Οι θρύλοι που είχαν διαδοθεί στους κατοίκους της απέναντι μικρασιατικής ακτής ανέφεραν πως τα πρώτα ναυάγια ήταν από την θρυλική εποχή του Τρωικού πολέμου, όταν μετά μεγάλη την νίκη τους και την καταστροφή της Τροίας οι Έλληνες είχαν πάρει τον δρόμο της επιστροφής, βρίσκονται εκεί. Κάποιοι θεοί που είχαν ταχτεί με το μέρος των Τρώων στον πόλεμο και είχαν εξοργιστεί από την βεβήλωση των Ιέρων ναών τους από τους μεθυσμένους από την νίκη Έλληνες, τους καταδίωξαν και τους στρίμωξαν σε εκείνα τα στενά, για να προκαλέσουν απότομες μεγάλες θύελλες και να τους στείλουν στον βυθό της περιοχής περνώντας έτσι την θειική εκδίκηση για την μεγάλη ιεροσυλία που είχαν διαπράξει στην καταστραμμένη Τροία
Από την πρώτη ακόμα περίοδο που οι μουσουλμάνοι Οθωμανοί είχαν φτάσει για πρώτη φορά στις ακτές του Αιγαίου από τα βάθη της Ανατολίας, ο θρύλος λέει πως στην περιοχή εκείνη υπήρχε κάποιος φόβος και την απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ο περίφημος Σαρουχάν, ο μεγάλος Τούρκος πασάς που πρώτος κυριάρχησε στην περιοχή της Σμύρνης, πίστευε πως η περιοχή ήταν καταραμένη και πως στα βάθη της βρίσκονται διάφορα σατανικά τέρατα που έτρωγαν τις ανθρώπινες σάρκες, ενώ στους βυθούς της βρίσκονταν αμύθητοι θησαυροί από ναυάγια που είχαν καταβυθιστεί εδώ και πολλούς αιώνες.
Κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί στον τουρκικό τύπο διάφορα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα για τολμηρούς κολυμβητές, για τυχοδιώκτες, για ιδιώτες δύτες που προσπάθησαν να κάνουν καταδύσεις στην περιοχή και να ψάξουν για τους αμύθητους θησαυρούς που όπως πιστεύεται βρίσκονται στα ανεξερεύνητο βάθη της.
Για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2000 ανακοινώθηκε πως μια ειδική ερευνητική ομάδα του «Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βυθού Θαλάσσης» της Τουρκίας, πήγε στην περιοχή οδηγούμενη από τους θρύλους αλλά και από τις διάσπαρτες πληροφορίες διάφορων επιστημονικών ερευνητών και πραγματοποίησε κάποιες έρευνες με την βοήθεια του ειδικού ερευνητικού πλοίου, «Millawanda», από το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις έρευνες αυτές κρατήθηκε μεγάλη μυστικότητα από τους Τούρκους, ενώ βγήκαν κάποια επίσημα ανακοινωθέντα. Σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα αυτά και με τις πρώτες διαπιστώσεις του Τουφάν Τουρανλί, που διεύθυνε τις έρευνες της ερευνητικής ομάδας στον βυθό της περιοχής υπάρχουν τουλάχιστον 12 ναυάγια, τα οποία έχουν τεραστία αρχαιολογική άξια και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής για να αξιολογηθεί σωστά ο αρχαιολογικός πλούτος, και αποτελούν ένα πολύτιμο δείγμα της ναυσιπλοΐας, αλλά και του εμπορίου της αρχαίας και της βυζαντινής εποχής.
Όπως αναφέρονταν στην επίσημη ανακοίνωση του Ερευνητικού Ινστιτούτου, τα ναυάγια αυτά χρονολογούνται από τον έβδομο μ. Χ αιώνα, αλλά υπάρχουν δείγματα και από ναυάγια του τέταρτου αιώνα και ίσως ακόμα παλαιοτέρα, που ανάγονται στην καθαρά αρχαία ελληνική εποχή. Πληροφορίες όμως που διέρρευσαν ανεπίσημα έκαναν λόγο για πολύ παλιότερα ναυάγια, ακόμα και για παράξενα ναυάγια που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν καθώς υπήρχαν σκαριά πλοίων που έδειχναν ότι είναι πολύ παλαιοτέρα χρονολογικά αλλά παράλληλα έδειχναν και στοιχεία νεώτερης ναυτικής τεχνολογίας, κάτι που δημιούργησε πολλά ερωτηματικά στην τουρκική ερευνητική ομάδα.
Διαδόθηκαν τότε φήμες για πλοία με «περίεργες» ιστορίες, για πνεύματα και πλάσματα του βυθού, για τριήρεις που βρίσκονται στον βυθό αυτής της θαλάσσιας περιοχής, για ναυμαχίες που έχουν γίνει πριν από πολλούς αιώνες και για πλοία που είχαν βυθισθεί στο «Τρίγωνο του Διαβόλου».
Όλα αυτά βέβαια στην ανεπίσημη παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί στον τουρκικό τύπο για την περιοχή και που κινούν τον έντονο ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ερευνητών να πάνε και να ψάξουν τι να βρούνε τι κρύβει αυτός ο τόπος που συγκεντρώνει, όπως πιστεύεται, αμύθητους θησαυρούς τόσο σε πολύτιμα αντικείμενα όσο και σε αρχαιολογική αξία καθώς αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός τεχνολογικού επίπεδου αρχαιότατης εποχής που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την σημερινή τεχνολογική εποχή
Οι έρευνες των Τούρκων συνεχίστηκαν και είχαν μεγάλο ενδιαφέρον και για τον λόγο για τον οποίον γίνονταν, αλλά και για την ιδία την περιοχή, η οποία όπως τονίζετε βρίσκεται σε ένα πολύ ευαίσθητο μέρος, πάνω στην διαχωριστική γραμμή των θαλασσίων συνόρων μεταξύ των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Έρευνες για ναυάγια έγιναν και στην περιοχή Τσακίρμπουρνού, απέναντι από την Χίο, όπου και εκεί σύμφωνα με τις ενδείξεις θα πρέπει να υπάρχει αριθμός ναυαγίων πάνω από πέντε αιώνες.
Το βάθος που βρίσκονται σύμφωνα με τους Τούρκους ερευνητές τα ναυάγια, έφτανε τα 36 μέτρα και από τις πρώτες έρευνες διαπιστώθηκε πως τα περισσότερα πλοία που έχουν ναυαγήσει σε αυτό το «Τρίγωνο του Διαβόλου», ήταν εμπορικά, γι’ αυτό και το περιεχόμενο τους ήταν κυρίως αντικείμενα εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ακτής της Μικράς Ασίας και της ελλαδικής ακτής Επίσης είχε ανεβρεθεί επίσημα ένας μεγάλος αριθμός από αμφορείς της αρχαίας εποχής και πιθάρια που μετέφεραν κυρίως τρόφιμα, ενώ υπάρχουν και νομίσματα προβυζαντινής εποχής, αλλά και από την εποχή του Βυζαντίου.
Μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν αποκαλυφτεί και τα πιο πολλά βρίσκονται ακόμα στον βυθό του Αιγαίου περιμένοντας ίσως αυτόν που θα αψηφήσει το «Τρίγωνο του Διαβόλου» του Αιγαίου.
ΠΗΓΗ: nikosxeiladakis.gr
Το «Τρίγωνο» αυτό βρίσκεται σε μια πολύ ευαίσθητη περιοχή, ανάμεσα στα χωρικά ύδατα της Ελλάδας και της Τουρκίας, στην περιοχή που περικλείετε από τον Τσεσμέ, το κόλπο του Σιγατζίκ στις μικρασιατικές ακτές και στην θαλάσσια περιοχή νοτιοδυτικά της Χίου, όπως υποστηρίζει ο τουρκικός τύπος. Στην περιοχή αυτή λοιπόν κατά καιρούς έχουν γίνει πολλά ναυάγια από αρχαιότατων χρόνων και κατά την βυζαντινή εποχή, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι της περιοχής είτε Έλληνες, είτε στη συνέχεια Τούρκοι, να την ονομάσουν τους περασμένους αιώνες σαν «Τρίγωνο του Διάβολου».
Τόσο μάλιστα είχε διαδοθεί η φήμη πως η περιοχή είναι καταραμένη και ότι έχει κάποιες μυστικές τρύπες που ρουφάνε κάθε πλεούμενο που είχε θορυβήσει ακόμα και τους σουλτάνους της Κωνσταντινούπολης. Έτσι στη Οθωμανική εποχή η περιοχή αυτή ήταν το «κόκκινο πανί» για τους ναυτικούς και την απέφευγαν συστηματικά έχοντας το προηγούμενο των αλλεπάλληλων ναυαγίων.
Οι θρύλοι που είχαν διαδοθεί στους κατοίκους της απέναντι μικρασιατικής ακτής ανέφεραν πως τα πρώτα ναυάγια ήταν από την θρυλική εποχή του Τρωικού πολέμου, όταν μετά μεγάλη την νίκη τους και την καταστροφή της Τροίας οι Έλληνες είχαν πάρει τον δρόμο της επιστροφής, βρίσκονται εκεί. Κάποιοι θεοί που είχαν ταχτεί με το μέρος των Τρώων στον πόλεμο και είχαν εξοργιστεί από την βεβήλωση των Ιέρων ναών τους από τους μεθυσμένους από την νίκη Έλληνες, τους καταδίωξαν και τους στρίμωξαν σε εκείνα τα στενά, για να προκαλέσουν απότομες μεγάλες θύελλες και να τους στείλουν στον βυθό της περιοχής περνώντας έτσι την θειική εκδίκηση για την μεγάλη ιεροσυλία που είχαν διαπράξει στην καταστραμμένη Τροία
Από την πρώτη ακόμα περίοδο που οι μουσουλμάνοι Οθωμανοί είχαν φτάσει για πρώτη φορά στις ακτές του Αιγαίου από τα βάθη της Ανατολίας, ο θρύλος λέει πως στην περιοχή εκείνη υπήρχε κάποιος φόβος και την απέφευγαν όπως ο διάβολος το λιβάνι. Ο περίφημος Σαρουχάν, ο μεγάλος Τούρκος πασάς που πρώτος κυριάρχησε στην περιοχή της Σμύρνης, πίστευε πως η περιοχή ήταν καταραμένη και πως στα βάθη της βρίσκονται διάφορα σατανικά τέρατα που έτρωγαν τις ανθρώπινες σάρκες, ενώ στους βυθούς της βρίσκονταν αμύθητοι θησαυροί από ναυάγια που είχαν καταβυθιστεί εδώ και πολλούς αιώνες.
Κατά καιρούς έχουν δημοσιευτεί στον τουρκικό τύπο διάφορα αποκαλυπτικά δημοσιεύματα για τολμηρούς κολυμβητές, για τυχοδιώκτες, για ιδιώτες δύτες που προσπάθησαν να κάνουν καταδύσεις στην περιοχή και να ψάξουν για τους αμύθητους θησαυρούς που όπως πιστεύεται βρίσκονται στα ανεξερεύνητο βάθη της.
Για πρώτη φορά το καλοκαίρι του 2000 ανακοινώθηκε πως μια ειδική ερευνητική ομάδα του «Αρχαιολογικού Ινστιτούτου Βυθού Θαλάσσης» της Τουρκίας, πήγε στην περιοχή οδηγούμενη από τους θρύλους αλλά και από τις διάσπαρτες πληροφορίες διάφορων επιστημονικών ερευνητών και πραγματοποίησε κάποιες έρευνες με την βοήθεια του ειδικού ερευνητικού πλοίου, «Millawanda», από το Τέξας των Ηνωμένων Πολιτειών.
Αξίζει να σημειωθεί ότι για τις έρευνες αυτές κρατήθηκε μεγάλη μυστικότητα από τους Τούρκους, ενώ βγήκαν κάποια επίσημα ανακοινωθέντα. Σύμφωνα με τα ανακοινωθέντα αυτά και με τις πρώτες διαπιστώσεις του Τουφάν Τουρανλί, που διεύθυνε τις έρευνες της ερευνητικής ομάδας στον βυθό της περιοχής υπάρχουν τουλάχιστον 12 ναυάγια, τα οποία έχουν τεραστία αρχαιολογική άξια και χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής για να αξιολογηθεί σωστά ο αρχαιολογικός πλούτος, και αποτελούν ένα πολύτιμο δείγμα της ναυσιπλοΐας, αλλά και του εμπορίου της αρχαίας και της βυζαντινής εποχής.
Όπως αναφέρονταν στην επίσημη ανακοίνωση του Ερευνητικού Ινστιτούτου, τα ναυάγια αυτά χρονολογούνται από τον έβδομο μ. Χ αιώνα, αλλά υπάρχουν δείγματα και από ναυάγια του τέταρτου αιώνα και ίσως ακόμα παλαιοτέρα, που ανάγονται στην καθαρά αρχαία ελληνική εποχή. Πληροφορίες όμως που διέρρευσαν ανεπίσημα έκαναν λόγο για πολύ παλιότερα ναυάγια, ακόμα και για παράξενα ναυάγια που δεν μπορούσαν να εξηγηθούν καθώς υπήρχαν σκαριά πλοίων που έδειχναν ότι είναι πολύ παλαιοτέρα χρονολογικά αλλά παράλληλα έδειχναν και στοιχεία νεώτερης ναυτικής τεχνολογίας, κάτι που δημιούργησε πολλά ερωτηματικά στην τουρκική ερευνητική ομάδα.
Διαδόθηκαν τότε φήμες για πλοία με «περίεργες» ιστορίες, για πνεύματα και πλάσματα του βυθού, για τριήρεις που βρίσκονται στον βυθό αυτής της θαλάσσιας περιοχής, για ναυμαχίες που έχουν γίνει πριν από πολλούς αιώνες και για πλοία που είχαν βυθισθεί στο «Τρίγωνο του Διαβόλου».
Όλα αυτά βέβαια στην ανεπίσημη παραφιλολογία που έχει αναπτυχθεί στον τουρκικό τύπο για την περιοχή και που κινούν τον έντονο ενδιαφέρον όλο και περισσότερων ερευνητών να πάνε και να ψάξουν τι να βρούνε τι κρύβει αυτός ο τόπος που συγκεντρώνει, όπως πιστεύεται, αμύθητους θησαυρούς τόσο σε πολύτιμα αντικείμενα όσο και σε αρχαιολογική αξία καθώς αποκαλύπτει την ύπαρξη ενός τεχνολογικού επίπεδου αρχαιότατης εποχής που δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από την σημερινή τεχνολογική εποχή
Οι έρευνες των Τούρκων συνεχίστηκαν και είχαν μεγάλο ενδιαφέρον και για τον λόγο για τον οποίον γίνονταν, αλλά και για την ιδία την περιοχή, η οποία όπως τονίζετε βρίσκεται σε ένα πολύ ευαίσθητο μέρος, πάνω στην διαχωριστική γραμμή των θαλασσίων συνόρων μεταξύ των χωρικών υδάτων της Ελλάδας και της Τουρκίας. Έρευνες για ναυάγια έγιναν και στην περιοχή Τσακίρμπουρνού, απέναντι από την Χίο, όπου και εκεί σύμφωνα με τις ενδείξεις θα πρέπει να υπάρχει αριθμός ναυαγίων πάνω από πέντε αιώνες.
Το βάθος που βρίσκονται σύμφωνα με τους Τούρκους ερευνητές τα ναυάγια, έφτανε τα 36 μέτρα και από τις πρώτες έρευνες διαπιστώθηκε πως τα περισσότερα πλοία που έχουν ναυαγήσει σε αυτό το «Τρίγωνο του Διαβόλου», ήταν εμπορικά, γι’ αυτό και το περιεχόμενο τους ήταν κυρίως αντικείμενα εμπορικών συναλλαγών μεταξύ της ακτής της Μικράς Ασίας και της ελλαδικής ακτής Επίσης είχε ανεβρεθεί επίσημα ένας μεγάλος αριθμός από αμφορείς της αρχαίας εποχής και πιθάρια που μετέφεραν κυρίως τρόφιμα, ενώ υπάρχουν και νομίσματα προβυζαντινής εποχής, αλλά και από την εποχή του Βυζαντίου.
Μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν αποκαλυφτεί και τα πιο πολλά βρίσκονται ακόμα στον βυθό του Αιγαίου περιμένοντας ίσως αυτόν που θα αψηφήσει το «Τρίγωνο του Διαβόλου» του Αιγαίου.
ΠΗΓΗ: nikosxeiladakis.gr
